सर्वधर्मोपपत्तेश्च ॥ ३७ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
सर्वदर्मोबबत्तेच्च ॥ ३७ ॥
नास्ति प्रकृतिता यद्वा निर्गुणस्यास्ति, नास्ति सा ॥
मृदादेः सगुणस्यैव प्रकृतित्वोपलम्भनात् ॥ २५ ॥
श्रमाधिष्ठानताऽस्माभिः प्रकृतित्वमुपेयते ॥
निर्गुणेऽप्यस्ति जात्यादौ सा ब्रह्म प्रकृतिस्ततः ॥ २६ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
–वैयासिक-न्यायमाला
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
निर्गुणमायिरुप्पदऱ्कु पिरगिरुदि (कारणम्) आगविरुक्कुम् तऩ्मै किडैयादा? अल्लदु इरुक्कलामा? कुणङ्ग ळोडु कूडिय मण्मुदलियदिऱ्के पिरगिरुदियाय् इरुक्कुम् तऩ्मै काणप् पडुवदाल् (निर्गुणमाऩ पिरह्मत्तिऱ्कु) अदु किडैयादु।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
पिरगिरुदियायिरुक्कुम् तऩ्मैयॆऩ्बदु पिरह्मत्तिऱ्कु (तवऱुदलाऩ अऱिविऱ्कु) अडिप्पडैयाय् इरुक्कुम् तऩ्मै यॆऩ्ऱु ऎङ्गळाल् ऒप्पुक् कॊळ्ळप् पट्टिरुक्किऱदु। अदु जादि, मुदलियदिल् पोल कुणम् इल्लाददिलुम् इरुक्कुम्। आगैयाल् पिरह्मम् पिरगिरुदि।
चेतनं ब्रह्म जगतः कारणं प्रकृतिश्चेत्यस्मिन्नवधारिते वेदार्थे परैरुपक्षिप्तान्विलक्षणत्वादीन्दोषान्पर्यहार्षीदाचार्यः। इदानीं परपक्षप्रतिषेधप्रधानं प्रकरणं प्रारिप्समाणः स्वपक्षपरिग्रहप्रधानं प्रकरणमुपसंहरति। यस्मादस्मिन्ब्रह्मणि कारणे परिगृह्यमाणे प्रदर्शितेन प्रकारेण सर्वे कारणधर्मा उपपद्यन्ते ‘सर्वज्ञं सर्वशक्ति महामायं च ब्रह्म’ इति, तस्मादनतिशङ्कनीयमिदमौपनिषदं दर्शनमिति ॥ ३७ ॥
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
(उलगिल् माऱुदलडैयक् कूडिय सगुणमाऩ मण् मुदलियवैगळ् ताऩ् कारणमायिरुप्पदैक् काण्गिऱोम्। इदऩाल् माऱुदलडैयाद निर्गुणमाऩ पिरह्मम् कारणमागादु ऎऩ्ऱु पूर्वबक्षम्।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
निर्विगारमाऩ पिरह्मम् परिणामि कारणमागा विट्टालुम् मायैयाल् तोऩ्ऱुम् पिरबञ्जत्तिऱ्कु अदिष्टाऩमाग इरुप्पदाल् पाम्बुक्कुक् कयिऱुबोल् पिरबञ्जत्तिऱ्कु पिरह्मम् विवर्त्तो पादाऩ कारणमागलाम्। मायैयाल् पिरह्मत्तिल् ऎल्ला तर्मङ्गळुम् पॊरुन्दुमाऩदाल् पिरह्मत्तैक् कारणमागच् चॊल्ललाम्)।
ज्ञानानन्द-भारती - द्राविडी
सेदऩमायुळ्ळ पिरह्मम् जगत्तिऱ्कुक् कारणम्, पिरगिरुदियुम् कूड, ऎऩ्ऱ इन्द वेदत्तिऩ् तात्पर्यम् तीर्माऩिक्कप्पट्टिरुक्कैयिल्, मऱ्ऱवर्गळाल् कॊण्डु वरप्पट्ट विलक्षणत्तऩ्मै मुदलाऩ तोषङ्गळै आसार्यार् परिहरित्तार्। इप्पॊऴुदु मऱ्ऱवर्गळुडैय पक्षङ्गळै निरागरिप्पदै पिरदाऩमायुडैय पिरगरणत्तै आरम्बिक्कप् पोगिऱवराय् तऩ् पक्षत्तै ऎडुत्तुक्कॊळ्ळ वेण्डियदॆऩ्बदै पिरदाऩमायुडैय पिरगरणत्तै मुडिक्किऱार्। ऎदिऩाल् इन्द पिरह्मत्तै मुऩ् काट्टियुळ्ळ पिरगारमाग कारणमॆऩ्ऱु ऎडुत्तुक् कॊण्डाल् “सर्वक्ञम्, सर्वसक्तियुळ्ळदु, महा मायैयुडैयदु पिरह्मम्” ऎऩ्बदाल् कारणत्तिऱ्कुरिय ऎल्ला तर्मङ्गळुम् पॊरुत्तमायिरुक्किऩ्ऱऩवो, अदिऩाल् उबनिषत्तिल् कण्ड इन्द तर्सऩमाऩदु आक्षेबिक् कक्कूडियदऩ्ऱु।
इति श्रीमत्परमहंसपरिव्राजकाचार्यस्य श्रीगोविन्दभगवत्पूज्यपादशिष्यस्य श्रीमच्छङ्करभगवतः कृतौ शारीरकमीमांसासूत्रभाष्ये द्वितीयाध्यायस्य प्रथमः पादः ॥
இரண்டாவது அத்யாயத்தில் முதலாவது பாதம் முற்றிற்று.