741 गुरुमतानुपपत्तिः

नियोग़ादथनिष्पत्तिः फलस्येत्यभिधीयते।फलं प्रत्यङ्गभूतत्वादवाक्यार्थत्वमापतेत्॥

प्रेरणावगमादेव प्रवृत्तिर्यदि सिद्ध्यति।स्वर्गकामपदं तत्स्यादाधिकारिविशेषताम्॥

यो हि येन विना लोके न सिद्ध्येत्स तमाक्षिपेत्।नियोज्यमात्राक्षेपे स्यान्नियोगो न फलात्मकः॥

ननु च स्वर्गकामोऽत्र नियोज्यः नान्यथा भवेत् । यदि स्वर्गस्य संपत्तिं नाधिगच्छेत्स्वकर्मणः ॥

नरेच्छामात्रमेवेदं, न शब्दस्त्वियति क्षमः । नियोज्यः स्वर्गकामो हि भवेज्जीवनवानिव ॥

विधेरेष स्वभावश्चेदायुष्मन् साधु बुध्यसे । भाट्टैः किमपराद्धं ते नित्येऽपि फलवादिभिः ॥

अधिकार्यनुपादेयविशेषणविशेषितः । जीवन्वा स्वर्गकामो वा समानः काम्यनित्ययोः ॥

विधिवीर्यस्वभावस्तु क्रिमेरपि तथाविधेः । सप्रत्ययप्रेरकतां विधिर्नोपैति निष्फलः ॥

प्रत्यवायपरीहारो वोपात्तदुरितक्षयः । फलं नित्ये, प्यन्यथा स्यादर्थानर्थाविवेकिता ॥

तन्त्र.[240]