मूलम्
असर्वगतपक्षे स्यात् जीवो देहादनिर्गतः । अणुश्शरीरमात्रो वा सर्वथाऽपि न युज्यते ॥
मूलम्
यद्यणुः कल्प्यते तत्र देहं न व्याप्नुयादसौ । ततश्च सर्वगात्रस्थसुखप्राप्त्याद्यसंभवः ॥
मूलम्
लघुसंचारयोगेन संभवो निष्प्रमाणकः । बह्वदृष्टं कल्पनीयं यथा स्यादवधार्यताम् ॥
मूलम्
सद्भावोऽवयवानां च तथा तेषामनन्तता । अश्लेषश्च विनाऽन्येन तद्भावेऽपि च नित्यता ॥
मूलम्
अतिसंकोचविस्तारौ पुत्तिकाहस्तिदेहयोः । अन्तराभवसंचारः तज्ज्ञानाज्ञानकारणे ॥
मूलम्
यद्वियोजितमात्राणामङ्गानां स्फुरणं तु तत् । अभिघातप्रेरितेन वायुनेत्यवधार्यते ॥
मूलम्
दीपप्रभायास्संकोचविकासौ दर्शनान्मतौ । यद्वांशारम्भनाशाभ्यामुपपत्तिस्तयोर्भवेत् ॥
मूलम्
अङ्गुष्ठमात्र पुरुष इति श्रुतिस्मृती । सूक्ष्मग्रहणयोग्यत्वतत्परे इति बुध्यताम् ॥
मूलम्
अङ्गुष्ठमात्र पुरुषं निश्चकर्षेति यद्वचः । द्वैपायनीयं तदपि काव्यशोभानिबन्धनम् ॥
मूलम्
गीतादिषु हि तेनैव वर्णिताऽनेकरूपतः । सर्वत्र गतता तस्मात् आत्मनो विभवः स्थिताः ॥