162 कालोऽनित्यः

मूलम्

शैवादिभिः पुनः कालो ह्यनित्योऽव्यापको॥पिच। हेतुः परिमितं कार्यं प्रतीत्यभ्युपगम्यते॥

मूलम्

नित्या सर्वदा सत्ता नहि कालस्य संभवेत। यतः कालान्तरं नास्ति किंतु ध्वंसविहीनता॥

मूलम्

कालतत्त्वस्य चोत्पत्तिं विनाशं चानुजानताम् । उत्पत्तेः प्राक्च पश्चाच्चेत्याद्या वाचो निरर्थकाः ॥