अथ रमाभुवनेशिमनोभवै
स्त्रिपुटसंज्ञकमन्त्रमुदीरितम्।
सकलवर्गफलाप्तियशस्करं
जगति रञ्जनकृत्कविताकरम् ॥ १२.१ ॥
बीजैस्त्रिभिर्द्विरुक्तैः
कुर्यादङ्गानि साधकः सिद्ध्यै।
पूर्वतरेरितयोर्वा
द्वयोरथैकं तदङ्गयोः प्रभजेत् ॥ १२.२ ॥
नवकनकभासुरोर्वी
विरचितमणिकुट्टिमे सकल्पतरौ।
रत्नवरबद्धसिंहा
सननिहितसरोरुहे समासीनाम् ॥ १२.३ ॥
आबद्धरत्नमकुटां मणिकुण्डलोद्य
त्केयूरकोर्मिरशनाह्वयनूपुराढ्याम्।
ध्यायेद्धृताब्जयुगपाशकशाङ्कुरेक्षु
चापां सपुष्पविशिखां नवहेमवर्णाम् ॥ १२.४ ॥
चामरमुकुरसमुद्गक
ताम्बूलकरङ्कवाहिनीभिश्च।
दूतीभिः समभिवृतां
पश्यन्तीं साधकं प्रसन्नदृशा ॥ १२.५ ॥
योगेश्वरीमिति विचिन्त्य जपेच्च मन्त्र
मादित्यलक्षमथ मन्त्रितमो जपान्ते।
श्रीराजवृक्षसमिधां सजपार्तवानां
तावत्सहस्रसमितं मधुरैर्जुहोतु ॥ १२.६ ॥
अङ्गैर्लक्ष्मीहरिगिरिसुताशर्वरत्यङ्गजातैः
षट्कोणस्थैर्निधियुगयुतैस्तद्बहिर्मातृभिश्च।
योषिद्रूपैर्बहिरपि यजेल्लोकपालैस्तदेत
त्प्रोक्तं देव्या अपि सुरगणैः पूजनीयं विधानम् ॥ १२.७ ॥
लक्ष्मीगौरीमनसिशयबीजानि कृत्वा कलायां
तां वा बिन्दौ तमपि गगने तच्च सिन्दूरवर्णम्।
स्मृत्वा बुद्ध्या भुवनमखिलं तन्मयन्वेन मन्त्री
देवान्वश्यानपि वितनुते किं पुनर्मर्त्यजातीन् ॥ १२.८ ॥
य इमं भजते मनुं मनस्वी
विधिना वा पुनरर्चयेद्विधानम्।
स तु सम्यगवाप्य दृष्टभोगा
न्परतस्तत्पदमैशमेति धाम ॥ १२.९ ॥
सहृदयभगवत्यै दान्तरण्यै धरार्णाः
सणिधरशिवधार्णारे द्विठान्ता ध्रुवाद्याः।
गदितमिति धराया मन्त्रमुत्कृष्टधात्री
सुखसुतधनधान्यप्राप्तिदं कीर्त्तिदं च ॥ १२.१० ॥
ऋषिरपि वराह उक्त
श्छन्दो निचृदस्य देवता धरणी।
मनुनामुनैव च पदैः
षोढा भिन्नेन निगदितोऽङ्गविधिः ॥ १२.११ ॥
मुख्याम्भोजे निविष्टारुणचरणतला श्यामलाङ्गी मनोज्ञा
चञ्चच्छाल्यग्रचुम्बच्छुकलसितकरा प्राप्तनीलोत्पला च।
रत्नाकल्पाभिरामा मणिमयमकुटा चित्रवस्त्रा प्रसन्ना
दिश्याद्विश्वंभरा वः सततमभिमतं वल्लभा कैटभारेः ॥ १२.१२ ॥
लक्षायता च सदशांशहुतावसाना
प्रोक्ता धराहृदयमन्त्रजपक्रिया स्यात्।
सर्पिष्मता सुविमलेन पयोन्धसास्य
होमो विधिः सकलसिद्धिकरः किलायम् ॥ १२.१३ ॥
पीठे विष्णोः पूजयेत्पूर्वमन्त्रै
र्भूवह्न्यम्बुप्राणसंज्ञैश्च भूतैः।
शान्त्यन्ताभिः शक्तिभिः साकमाशा
पालैः पृथ्वीं संयतात्मोपचारैः ॥ १२.१४ ॥
पुष्पैः प्रियङ्गोर्मधुरत्रयाक्तै
र्नीलोत्पलैर्वापि तथारुणैस्तैः।
सहस्रमानं प्रतिजुह्वतः स्या
द्गौर्गोमती सस्यकुलाकुला च ॥ १२.१५ ॥
पिङ्गलां पृथुलशालिमञ्जरीं
यो जुहोति मधुरत्रयोक्षिताम्।
नित्यशः शतमथास्य मण्डला
द्धस्तगा भवति विस्तृता मही ॥ १२.१६ ॥
भृगोस्तु वारे निजसाध्यभूभृ
द्विलोलिताम्भःपरिपक्वमन्धः।
पयोघृताक्तं जुहुयात्सहस्रं
दुग्धेन वा तेन दिनावतारे ॥ १२.१७ ॥
षण्मासादनुभृगुवारमेष होमः
संपन्नान्समुपनयेद्धराप्रदेशान्।
पुत्रान्वा पशुमहिषेष्टजुष्टपुष्टा
मिष्टामप्यनुदिनमिन्दिरां समग्राम् ॥ १२.१८ ॥
संक्षेपतो हृदयमन्त्रविधिर्धरायाः
प्रोक्तो हिताय जगतां रहितक्षमाणाम्।
एनं भजन्निति धराकमलासमृद्धः
स्यादत्र सिद्धिमपरत्र परां प्रयाति ॥ १२.१९ ॥
अथ पुरुषार्थचतुष्टय
सिद्धिकरी मन्त्रजापनिरतानाम्।
त्वरिताख्येयं विद्या
निगद्यते जपहुतार्चनाविधिभिः ॥ १२.२० ॥
भक्तियुतानां त्वरया
सिद्धिकरी चेति मन्त्रिणां सततम्।
देव्यास्त्वरिताख्या स्या
त्त्वरितं क्ष्वेलग्रहादिहरणतया ॥ १२.२१ ॥
वर्मद्धर्ये च तदन्त्यः
शिवयुक्चरमेऽङ्गनाद्युसाधिलवम्।
अन्त्यः स योनिरस्त्रा
न्तिकः सतारो मनुर्दशार्णयुतः ॥ १२.२२ ॥
तारान्तेऽस्त्रादावपि
मायाबीजं प्रयोजयेन्मन्त्री।
तेन हि काङ्क्षितसिद्धि
र्भूयादचिरेण मन्त्रविदाम् ॥ १२.२३ ॥
कूर्मादिभ्यां द्वाभ्यां
द्वाभ्यामपि पूर्वपूर्वहीनाभ्याम्।
कुर्यात्सप्तभिरर्णै
रङ्गानि च षट् क्रमेण मन्त्रज्ञः ॥ १२.२४ ॥
कालिकगलहृन्नाभिक
गुह्योरुषु जानुजङ्घयोः पदयोः।
देहे न्यासं कुर्या
न्मन्त्रेण व्यापकं समस्तेन ॥ १२.२५ ॥
श्यामतनुमरुणपङ्कज
चरणतलां वृषलनागमञ्जीराम्।
स्वर्णांशुकपरिधानां
वैश्याहिद्वन्द्वमेखलाकलिताम् ॥ १२.२६ ॥
तनुमध्यलतां पृथुल
स्तनयुगलां करविराजदभयवराम्।
शिखिपिञ्छनालवलयां
गुञ्जाफलगुणितभूषणारुणिताम् ॥ १२.२७ ॥
नृपफणिकेयूरां तां
गलविलसद्विविधमणियुताभरणाम्।
द्विजनागविहितकुण्डल
मण्डितगण्डद्वयीमुकुरशोभाम् ॥ १२.२८ ॥
शोणतराधरपल्लव
विद्रुममणिभासुरां प्रसन्नां च।
पूर्णशशिबिम्बवदना
मरुणायतलोचनत्रयीनलिनाम् ॥ १२.२९ ॥
कुञ्चितकुन्तलविलस
न्मकुटाघटिताहिवैरिपिञ्छयुताम्।
कैरातीं वनकुसुमो
ज्ज्वलां मयूरातपत्रकेतनिकाम् ॥ १२.३० ॥
सुरुचिरसिंहासनगां
विभ्रमसमुदायमन्दिरां तरुणीम्।
तामेनां त्व(?)रिताख्यां
ध्यात्वा कुर्याज्जपार्चनाहोमान् ॥ १२.३१ ॥
दीक्षां प्राप्य गुरोरथ
लक्षं जप्याद्दशांशकं जुहुयात्।
बिल्वसमिद्भिस्त्रिमधुर
युक्ताभिः साधकः सुसंयतधीः ॥ १२.३२ ॥
अष्टहरिविधृतसिंहा
सने समावाह्य सरसिजे देवीम्।
अङ्गैः सह प्रणीतां
गायत्रीं पूजयेद्दिशां क्रमतः ॥ १२.३३ ॥
हुङ्काराख्या खेचरि
चण्डेसच्छेदनी तथा क्षपणी।
भूयः स्त्रियाह्वया हुं
कारीसक्षेमकारिकाः पूज्याः ॥ १२.३४ ॥
सश्रीबीजा लोके
शायुधभूषान्विता दलाग्रेषु।
फट्कारी चाप्यग्रे
शरासशरधारिणी च तद्बाह्ये ॥ १२.३५ ॥
सस्वर्णवेत्रयष्ट्यौ
द्वाःस्थे पूज्ये पुनर्जयाविजये।
कृष्णो बर्बरकेशो
लगुडधरः किंकरश्च तत्पुरतः ॥ १२.३६ ॥
अरुणैश्चन्दनकुसुमै
र्वनजैरपि धूपदीपनैवेद्यैः।
प्रवरैश्च नृत्तगीतैः
समर्चयेद्भक्तिभारनम्रतनुः ॥ १२.३७ ॥
जपहुतपूजाभेदै
रिति सिद्धे मन्त्रजापिनो मन्त्रे।
नारीनरनरपतयः
कुर्वन्ति सदा नमस्क्रियामस्मै ॥ १२.३८ ॥
विद्याधर्यो यक्ष्यः
ससुरासुरसिद्धचारणप्रमदाः।
अप्सरसश्च विशिष्टाः
साधकसक्तेन चेतसाकुलिताः ॥ १२.३९ ॥
स्मरशरविह्वलिताङ्ग्यो
रोमाञ्चितगात्रवल्लरीललिताः।
घनघर्मबिन्दुमौक्तिक
विलसत्कुचगण्डमण्डलद्वितयाः ॥ १२.४० ॥
विस्पष्टजघनवक्षो
रुहदोर्मूलाः स्खलत्पदन्यासाः।
मुकुलितनयनसरोजाः
प्रस्पन्दितदशनवसनसंभिन्नाः ॥ १२.४१ ॥
श्लथमानांशुकचिकुरा
मदविवशस्खलितमन्दभाषिण्यः।
मृदुतरमस्तकविरचित
नत्यञ्जलयः प्रसादकाङ्क्षिण्यः ॥ १२.४२ ॥
वीक्षस्व देहि वाचं
परिरम्भणपरमसौख्यमस्माकम्।
एहि सुरोद्यानादिषु
रंस्यामः स्वेच्छया निरातङ्कम् ॥ १२.४३ ॥
इत्यादि वाणिनीभि
र्विलोभ्यमानो यदा न विक्रियते।
मन्त्री तदेत्य वाञ्छित
मखिलं तस्मै ददाति सा देवी ॥ १२.४४ ॥
योनिं कुण्डस्यान्तः
प्रकल्प्य तत्रानलं समाधाय।
संपूज्य पूर्वविधिना
जुहुयात्सर्वार्थसिद्धये मन्त्री ॥ १२.४५ ॥
इक्षुशकलैः समृद्ध्यै
दूर्वाभिः स्वायुषे श्रिये धान्यैः।
धान्याय यवैः पुष्ट्यै
गोधूमैःऋद्धये तिलैर्जुहुयात् ॥ १२.४६ ॥
जम्बूभिः स्वर्णाप्त्यै
राजीभिः शत्रुशान्तयेऽक्षतकैः।
अक्षयसिद्ध्यै वकुलैः
कीत्त्र्यै कुन्दैर्महोदयाय तथा ॥ १२.४७ ॥
अरुणोत्पलैश्च पुष्ट्यै
मधूकजैरिष्टसिद्धयेऽशोकैः।
पुत्राप्त्यै पाटलजैः
स्त्रीसिद्ध्यै निम्बजैश्च विद्विष्ट्यै ॥ १२.४८ ॥
नीलोत्पलकैस्तुष्ट्यै
चम्पकजैः कनकसिद्धये पद्मैः।
सह किंशुकैश्च सर्वो
पद्रवशान्त्यै स साधको जुहुयात् ॥ १२.४९ ॥
हुतसंख्यासाहस्री
नियुता वाथायुतान्तिकी भवति।
यावत्संख्यो होम
स्तावज्जप्यश्च मन्त्रिणा मन्त्रः ॥ १२.५० ॥
अनुमन्त्रितैश्च वारिभि
रासेकः क्ष्वेलशान्तिकृद्भवति।
तज्जप्तयष्टिघातो
मन्त्रितचुलुकोदकाहतिश्च तथा ॥ १२.५१ ॥
तत्कर्णरन्ध्रजापा
त्सद्यो नश्युर्विषग्रहादिरुजः।
तद्यन्त्रस्थापनमपि
विषभूतादिप्रशान्तिकृद्भवति ॥ १२.५२ ॥
आख्यां मध्ये सतारे मनुमथ शतसंयुक्तविंशत्पुटेषु
प्रादक्षिण्येन शर्वादिकमनुविलिखेद्द्वादशावृत्ति मन्त्री।
विंशद्द्वन्द्वाष्टशूलाकलितविरचितं यन्त्रमेतत्सुजप्तं
बद्धं क्ष्वेलग्रहार्तिं हरति विजयलक्ष्मीप्रदं कीर्त्तिदं च ॥ १२.५३ ॥
आख्यां मध्यगतानले लिखतु दिक्पङ्क्तिष्वथ स्युः सह्रूं (?)
क्ष्रूं च्रूं छ्रूं करणद्विषष्टिपदके शैवादि कालीमनुम्।
नैःऋत्यादि तथा क्रमाक्रमवृतं बाह्येऽनलैरावृतं
प्रोक्तं निग्रहचक्रमन्तकपुरप्राप्तिप्रदं वैरिणाम् ॥ १२.५४ ॥
कालीमाररमालीका
लीनमोक्षक्षमोनली।
मामोदेततदेमोमा
रक्षतत्वत्वतक्षरः ॥ १२.५५ ॥
यमापाटटपामाय
माटमोटटमोटमा।
वामो भूरिरिभूमोवा
टररीस्त्वस्त्वरीरट ॥ १२.५६ ॥
वह्नेर्विण्णिम्बनिर्यासकविषमषिभिः सीसपट्टेंशुके वा
शावे पाषाणके वा विलिखतु मतिमान्काकपत्रेण यन्त्रम्।
वल्मीके चत्वरे वा क्षततरुविवरे वा निदध्यादराति
र्मृत्युं प्राप्नोति भूयादवयवविकलो व्याधितः पातितो वा ॥ १२.५७ ॥
चक्रे चाष्टाष्टपदे
कालीशिवयातुधानखण्डाद्यम्।
यमदहनानिलवीतं
विलिख्य विषदण्डिमर्कटीलिप्तम् ॥ १२.५८ ॥
जप्तमधोमुखमेत
द्यत्र तु देशे विनिक्षिपेन्मन्त्री।
तत्रोपद्रवमखिलं
दिनशः सर्वात्मना भवति ॥ १२.५९ ॥
खण्डेष्वेकाशीतिषु मध्येन्दुगसाध्यं
जुंसः पूर्वं दिक्स्थचतुष्पङ्क्तिषु शैखम्।
लिख्याल्लक्ष्मीं शिष्टचतुःषष्ठिषु विद्वा
नीशाद्यं कन्यादि च बाह्ये त्वरिताख्याम् ॥ १२.६० ॥
दिग्दिक्संस्थामस्त्रपदाभिर्वषडन्तां
मेदोमालावेष्टितबिम्बं घटवीतम्।
पद्मस्थं तत्पङ्कजराजद्वदनान्तं
प्रोक्तं चक्रं सम्यगिहानुग्रहसंज्ञम् ॥ १२.६१ ॥
श्रीसामायायामासाश्री
सानोयाज्ञेज्ञेयानोसा।
मायालीलालालीयामा
याज्ञेलालीलीलाज्ञेया ॥ १२.६२ ॥
लाक्षाभिः कुङ्कुमैर्वा विलिखतु धवले वांशुके स्वर्णपट्टे
लेखिन्या स्वर्णमय्या दृढमपि गुलिकीकृत्य संधारयेद्यः।
कृत्याभ्यो मृत्युतो वा ग्रहविषदुरितेभ्यो विमुक्तः स धन्यो
जीवेत्स्वैः पुत्रपौत्रैरपरिमितमहासंपदा दीर्घकालम् ॥ १२.६३ ॥
चतुःषष्ट्यंशे वा क्रमविदथ लक्ष्मीमनुममुं
शिवाद्यं नैःऋत्यादिकमपिः चतुर्णामृतवृतम्।
बहिः स्वच्छे पट्टे कनकविहिते पूर्वविधिना
लिखित्वा जप्त्वा निक्षिपतु शितधीर्यत्र तदिदम् ॥ १२.६४ ॥
चक्रमनुग्रहसंज्ञं
मन्त्री देशेऽत्र संपदो विरतम्।
शुभतरफलदायिन्यो
भवन्ति सस्यर्द्धिकालवृष्ट्याद्याः ॥ १२.६५ ॥
हुंकारे साध्यसंज्ञां विलिखतु तदधः कर्णिकायां च शिष्टा
नष्टौ वर्णान्दलेष्वारचयतु हरमायां त्रिशो वेष्टयित्वा।
कुम्भस्थं यन्त्रमेतत्सरसिजपुटितं सर्वरक्षाप्रसिद्ध्यै
क्लृप्तं सर्वोपसर्गप्रशमनफलदं श्रीकरं वश्यकारि ॥ १२.६६ ॥
इति निगदितक्लृप्त्या पूजयेत्तोतलायां
मनुमनुदिनमेनं मानयन्मानवो यः।
स तु जगति समग्रां संपदं प्राप्य देहा
पदि मुदिततरात्मा युक्तधीर्मुक्तिमेति ॥ १२.६७ ॥
स्मरदीर्घैधरकाग्न्यों
दीर्घाभ्यक्ष्वेलदद्रलान्तशिवाः।
अभितः शक्तिनिरुद्धो
द्वादशवर्णोऽयमीरितो मन्त्रः ॥ १२.६८ ॥
द्वाभ्यां वा चैकेन
द्वाभ्यां द्वाभ्यां तथा पुनर्द्वाभ्याम्।
मन्त्राक्षरैर्विदध्या
दङ्गविधिं जातिसंयुतैर्मन्त्री ॥ १२.६९ ॥
इन्दुकलाकलितोज्ज्वलमौलि
र्मारमदाकुलितायुगनेत्रा।
शोणितसिन्धुतरङ्गितपोत
द्योतितभानुदलाम्बुजसंस्था ॥ १२.७० ॥
दोर्धृतदाडिमसायकपाशा
साङ्कुशचापकपालसमेता।
शोणदुकूलविलेपनमाल्या
शोणतरा भवतोऽवतु देवी ॥ १२.७१ ॥
स्मृत्वा नित्यां देवी
मेवं प्रजपेन्मनुं शतसहस्रम्।
अयुतं जुहुयादन्ते
नृपतरुसमिधां घृतेन वा सिद्ध्यै ॥ १२.७२ ॥
शाक्ते पीठे पूज्या
देवी कुसुमानुलेपनैररुणैः।
स्वयमप्यलंकृताङ्गः
सधूपदीपैर्निवेद्यताम्बूलैः ॥ १२.७३ ॥
हृल्लेखा क्लेदनी नन्दा क्षोभणी मदनातुरा।
निरञ्जना रागवती तथान्या मदनावती ॥ १२.७४ ॥
मेखला द्राविणी चैव भूयोऽन्या वेगवत्यपि।
सस्मारा द्वादश प्रोक्ताः शक्तयः पत्रसंस्थिताः ॥ १२.७५ ॥
अङ्गैः शक्तिभिराभि
र्मातृभिराशाधिपैः क्रमात्पूज्या।
भक्तिभरानतवपुषा
भवभयभङ्गाय मन्त्रिणाहरहः ॥ १२.७६ ॥
दारिद्र्यरोगदुःखै
र्दौर्भाग्यजरापमृत्युदोषैश्च।
अस्पृष्टो निरपायो
जीवति मन्त्रं भजन्नमुं मनुजः ॥ १२.७७ ॥
इतीरिता लोकहिताय वज्र
प्रस्तारिणी मन्दिरमिन्दिरायाः।
या सर्वनारीनरराजवर्ग
संमोहनी मोहनबाणभूता ॥ १२.७८ ॥
निद्रयोरन्तरा त्यक्लिन्ने मदाः स्युश्च वेशिरः।
मायादिकस्तया वर्णद्वन्द्वैश्चाङ्गविधिः स्मृतः ॥ १२.७९ ॥
रक्तारक्तांशुककुसुमविलेपादिका सेन्दुमौलिः
स्विद्यद्वक्त्रा मदविवशसमाघूर्णितत्रीक्षणा च।
दोःसत्पाशाङ्कुशयुतकपालाभया पद्मसंस्था
देवी पायादमितफलदा नित्यशः पार्वती वः ॥ १२.८० ॥
दीक्षितः प्रजपेल्लक्षं मनुमेनं हुनेत्ततः।
मधूकपुष्पैः स्वाद्वक्तैरयुतं हविषा तथा ॥ १२.८१ ॥
पीठं पूर्ववदभ्यर्च्य तत्रावाह्यापि पूजयेत्।
अङ्गैश्च शक्तिभिर्लोकपालैर्देवीं समाहितः ॥ १२.८२ ॥
नित्या निरञ्जना क्लिन्ना क्लेदिनी मदनातुरा।
मदद्रवा द्राविणी च द्रविणा शक्तयो मताः ॥ १२.८३ ॥
प्रजपेत्प्रमदां विचिन्त्य यां वा
शयनस्थो मनुवित्सहस्रमानम्।
निशि मारशिलीमुखाहताङ्गी
नचिरात्सा मदविह्वला समेति ॥ १२.८४ ॥
नित्याभिः सदृशतरा न सन्ति लोके
लक्ष्मीदा जगदनुरञ्जनाश्च मन्त्राः।
तस्मात्ताञ्शुभमतयो भजन्तु नित्यं
जापार्चाहुतसमुपासनाविशेषैः ॥ १२.८५ ॥
इति श्रीमत्परमहंसपरिव्राजकाचार्यस्य
श्रीगोविन्दभगवत्पूज्यपादशिष्यस्य
श्रीमच्छंकरभगवतः कृतौ
प्रपञ्चसारे द्वादशः पटलः ॥