३ आद्यमासिकं

आचम्य एकदर्भकृत पवित्रं धृत्वा प्रणम्य । प्राचीनावीती -

अशेषे हे परिषत् ...{Loading}...

स्वामिनः!
अशेषे हे परिषत्
भवत्-पादमूले मया समर्पिताम् इमां सौवर्णीं यत्-किञ्चिद्-दक्षिणां
यथोक्तदक्षिणामिव स्वीकृत्य

  • गोत्रस्य + अद्य एकादशेऽहनि, आद्यमासिक महैकोद्दिष्ट श्राद्धमग्नौ कर्तु, योग्यता सिद्धिमनुगृहाण ॥ पुरतः लौकिकाग्निं प्रतिष्ठाप्य अस्मिन्नेवाग्नौ प्रेतरूपी पिता वर्तते, इत्येवं रूपेण, अस्मिन्नाद्यमासिके ध्यात्वा अग्नौ प्रक्षेप योग्यं वस्तु अग्नौ प्रक्षिपेत् । प्रक्षेपे, अयोग्यं जलादिकं तत्समीपे समर्पयेत्॥ तिलानादाय, गोत्रस्य + अद्य एकादशेऽहनि आद्यमासिक महैकोद्दिष्ट श्राद्धे गोत्राय शर्मणे पित्रे प्रेतायनमः इति अग्निं अप्रदक्षिणेनार्चयेत्। (गोत्रायै, नाम्यै, मात्रे प्रेतायै नमः) उपविश्य उपवीती दर्भेष्वासीनः, दर्भान्धारयमाणः, प्राणानायम्य, प्राचीनावीती, सङ्कल्प्य

86

एकादशाहे कर्तव्यं

( प्रीत्यर्थं, गोत्रस्य + अद्य एकादशेऽहनि आद्य मासिकमकोद्दिष्ठ श्राद्धं, अनौकरिष्ये । तृणं निरस्य । उपवीती, अप उपस्पृश्य सात्विकत्यागं कृत्वा, प्राचीनावीती। अप: प्रदाय पितुः प्रेतस्य " इदमासनं" इति आसनार्थं दर्भं दत्वा, पुनरपः प्रदाय, पितृ प्रेतार्थे भवता क्षणः कर्तव्यः प्राप्नोतु भवान् । पितुः प्रेतस्य पाद्यस्थाने, इदमासनं । इदमर्चनं इमे तिलाः, सकलाराघनैः स्वर्चितं । पितः प्रेत स्वागतं, इदन्तेपाद्यं पितः प्रेत, अन्तरशुद्धयर्थं अयं ते कृसर: । आस्यशुद्धयर्थं इदन्ते ताम्बूलम् । शरीर शुद्धयर्थं इदन्ते अभ्यञ्जनं ।। इति ज्वलिते अग्नौ तैलं समर्पयेत् ।। स्थण्डिलादि, अग्निप्रतिष्ठा । परिस्तीर्य, दक्षिणत: पात्र सादनं । दर्वीमाज्यस्थालीं प्रोक्षणी मितर दव, चरु पात्रमिति, एकैकशः सादयित्वा तत्पुरस्ताद्दर्भे प्रेतस्य आवाहनस्थानं । तत्पुरस्तादर्घ्य पात्रस्थानं। प्रोक्षणीसंस्कारः, आज्यसंस्कारः, दर्वी संस्कारश्चेति क्रमेण कुर्यात् ॥

०४ अर्घ्यग्रहणम्

पूर्वं निरूपितेस्थले दक्षिणाग्रं दर्भं निधाय तस्मिन्मुष्टि प्रमाणां मृदं निधाय तदुपरि अर्घ्य ग्रहणार्थं पत्र पुटं सादयेत्। अन्यस्मिन्पत्रपुटे

" गन्धोदकमादाय, आमे, आगच्छतु, पिता प्रेतः (माता प्रेता) देवयानान्, समुद्रान्, सलिलान्, सवर्णान्, अस्मिन्यज्ञे, सर्वकामान् लभते, अक्षय्यमाणं, उप दुह्यतां, इमान् । गोत्र शर्मन् पितः प्रेत, (गोत्रे नाम्नि मातः, प्रेते) ते अर्घ्यं गृह्णामि पूर्वं स्थापिते पात्रे, अन्तः पवित्रे गन्धोदकं निनीय, तिलोसि, सोम देवत्यः, गोसवः, देव निर्मितः, प्रत्नवद्भिः, प्रत्तएहि, पितरं प्रेतं (मातरं प्रेतां) इमान्लोकान् प्रीणयाहिनः । इति तिलैरभ्यर्च्य मधु॒वाता॑, ऋ॒ताय॒ते, मधु॒क्षरन्ति, सिन्धवः । माध्वी॑र्नः स॒न्तु, ओष॑धीः । मधुँ, अर्घ्ये किञ्चिन्मधुनिनीय, मधुँ, नक्तं, उतोषसिँ, मधु॑मत्, पार्थिवं, रजॅः । मधुद्यौः अ॒स्तुनः पि॒ता । मधुँ, मधुकिञ्चिन्निनयेत् । मधुँमान्नः, वन॒स्पतिः॑,, मधुँमान्, अ॒स्तु, सूर्य॑ः । माध्वी॑ः, गावो॑ भवन्तु नः। मधु॒ इति किञ्चिन्मधुनिनीय सोमॅस्य, त्विबॅिडरसि, " तर्वेवमे, दियोन्मॉपाहि, अवे॑ष्टाः, त्विषिँर्भूयात्, अ॒मृतॅमसि, मृत्योमाँ पाहि, द॒न्द॒शूः, इति सर्वाङ्गुलीभिस्समुदायुत्याभिमृशति । निरॅस्तं, नमुॅचेः, शिरॅ: इति तस्मिन् यत्किञ्चिदापतितं तृणादिकं इमां दिशं (निर॒क्रतं) निरस्यति । उपवीती अप उपस्पृश्य प्राचीनाबीती शन्नो॑दे॒वीः अ॒भिष्टये, आपो॑ भवन्तु, पी॒तये॑। शंयोः अ॒भिāवन्तुनः । इत्यभिमन्त्रच तिलान्निक्षिप्य, " १ गन्धादिभिरभ्यर्च्य पुष्पैरवकीर्य, औदुम्बरदर्व्या पिघायदर्भैः प्रच्छादयेत् ॥

4அர்க்ய க்ரஹணம்

கீழே சொல்லப்பட்ட இடத்தில் அர்க்ய க்ரஹணத்திற்கான வைக்க தொன்னையை வேண்டும். ப்ராணாயாமம், ஒரு ஸங்கல்ப்பம். “ப்ரேத த்ருப்த்யர்த்தம் அர்க்ய க்ரஹணம் கரிஷ்யே” என்பதாக ஸங்கல்ப்பம் க்ருச்ராசரணம்.

மற்றொரு தொன்னையில் கந்தோதகத்தை எடுத்துக் கொண்டு “ஆம ஆகச்சது” என்கிற மந்திரத்தினால் கோத்ர - சர்மந் - பித:, ப்ரேத தே அர்க்யம் க்ருஹ்ணாமி என்பதாக முன்னால் ஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கும் தொன்னையில் இந்தக் கந்தோதகத்தை விட வேண்டும். ‘திலோஸி + ப்ரீணயாஹிந:" என்று எள்ளினால் அர்ச்சிக்க வேண்டும். ஒரு பில் அர்க்ய பவித்ரத்தையும் சேர்க்க வேண்டும்.

மது த்ரயத்தினால் ஒவ்வொரு ‘ரிக்’ தோறும் ஒவ்வொரு சொட்டுத் தேனைச் சேர்க்க வேண்டும். ஸோமஸ்ய த்விஷி: + என்கிறதினால் அந்த ஜலத்தைக் கலக்கி, அதில் ஏதாவது தூசி விழுந்திருக்குமாகில் கை விரல்களால் எடுத்து “நிரஸ்தம் நமுசேச்சிர:” என்பதனால் எடுக்கப்பட்ட அசுத்த வஸ்துவை நிர்ருதி திக்கில் போட்டு விட்டு, அப உப ஸ்பர்சனம் செய்ய வேண்டும். “சந்நோதேவீ:” என்கிற மந்திரத்தினால் அபிமந்த்ரணம் செய்து, எள்ளைப் போட்டு கந்தாதிகளால் அர்ச்சித்து புஷ்பத்தைச் சேர்த்து, அத்தி இலையினால் மூடி, மேலே தர்ப்பங்களாலும் மூட வேண்டும்.

०५ भोजन-स्थल-सम्मार्जनं

तिलान् मृदश्चादाय, अपहताः, असुराः, रक्षॉसि, पिशाचा:, येक्षयॅन्ति, पृथि॒वीमनु॒, अ॒न्यत्रेतः, गच्छन्तु, यत्रास्य, (यत्रास्मा॑ः) गतं मनॅः । इति उद्धृत्य। उदौर्ता, अवरः, उत्परॅः, उन्मॅध्यमः, पिता प्रेतः, सोम्यः। असुं यः, इयाय, अवृकः, ऋतज्ञः, सनो॑ऽवतु, पि॒ता, प्रेतः हवे॑षु । (उदर्ता, अवॅरा, उत्पॅरा, उन्मध्यमा, माता प्रेता, सोम्या । असुं या, इयाय, अवृका, ऋ॒तज्ञा, सानोऽवतु, माता प्रेता, हर्वेषु ।।) इत्यवोक्ष्य, अपवित्रः पवित्रो वा सर्वावस्थां गतोऽपिवा | यः स्मरेत् पुण्डरीकाक्षं, सबाह्याभ्यन्तर:शुचिः । इति प्रोक्षेत् ॥

5 போஜன ஸ்தல ஸம்மார்ஜனம்

கையில் எள், மணல் இவைகளை எடுத்துக் கொண்டு “அபஹதா:” என்கிற மந்திரங்களால் அக்நிக்குத் தென் புறத்தை ப்ரோக்ஷிக்க வேண்டும்.

87

०६ आवाहनं

पितरं प्रेत मावाहयिष्ये । ( मातरं प्रेता मावाहयिष्ये) उत्थाय आयहि, पितः, प्रेत (मात: प्रेते) सोम्य (सोम्ये) गम्भीरैः पथिभिः, पू॒र्व्वैः प्र॒ज, अ॒स्मभ्यं॑ द॒दत् (ददती) र॒यिञ्चॅ, दीर्घायुत्वञ्चॅ, शतशॉरदञ्च। गोत्रं शर्माणं पितरं प्रेतं (गोत्रां नाम्नीं, मातरं प्रेतां) आवाहयामि । इति पूर्वमेवनिरूपिते स्थले दर्भे आवाहयेत् । गोत्रस्य, शर्मणः, पितुः, प्रेतस्य (गोत्रायाः नाम्न्या: मातुः प्रेतायाः) इदमासनं। इद मर्चनं। इदन्ते तिलोदकम् ।

6ஆவாஹநம்

“பிதரம் ப்ரேதம் ஆவாஹயிஷ்யே" என்று பிரார்த்தித்து, “ஆயாஹி பித: ப்ரேத ஸோம்ய … ததத் ரயிஞ்ச … சத ‘சாரதஞ்ச’’ என்கிற மந்திரத்தினால் பாத்ர ஸாதனத்திற்குக் கீழண்டை போடப்பட்டுள்ள ஒரு தர்ப்பத்தில் கோத்ரம் சர்மாணம், பிதரம், ப்ரேதம் ஆவாஹயாமி என்பதாக ஆவாஹநம். பிது: ப்ரேதஸ்ய இதமாஸநம் இதமர்ச்சனம் இதம் தே திலோதகம்.

०७ पाद-प्रक्षालनं

7 गोत्र शर्मन् पितः प्रेत (गोत्रे नानि मातः प्रेते) स्वागतं । इदन्ते पाद्यं ।

7 பாத ப்ரக்ஷாளநம்

முன்பு போல் பாத ப்ரக்ஷாளநம் கர்த்தாவிற்கு முதலில் ஆசமனம்

88

०८ वरणम्

अपः प्रदाय पितुः प्रेतस्य इद मासनं । पुनरपः प्रदाय, पितृ प्रेतार्थे, भवताक्षणः कर्तव्यः । प्राप्नोतु भवान् ॥

8 வரணம்

அப: ப்ரதாய பிது: ப்ரேதஸ்ய இத மாஸநம் புந ரப: ப்ரதாய பித்ரு ப்ரேதார்த்தே பவதாக்ஷண: கர்த்தவ்ய: ப்ராப்நோது பவாந் 9. அர்க்ய தானம்

கை ஸ்தானத்தில் உள்ள தொன்னையில் ஜலம் விட்டு அர்க்ய பவித்ரத்தை அதில் வைத்து ‘யா திவ்யா:" என்கிற மந்திரத்தைச் சொல்லி, “பித: ப்ரேத இதம் தே அர்க்யம்” என்று அர்க்ய தீர்த்தத்திலிருந்து अळुंकी இலையினாலோ உத்தரணியினாலோ அர்க்யத்தை ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். அதற்கு மேல் மறுபடி சுத்தோதகம் விட்டு அர்க்ய பவித்ரத்தை அர்க்ய பாத்ரத்தில் வைத்து அத்தி இலையினால் மூடி மேலே தர்ப்பங்களாலும் மூட வேண்டும்.

89

०९ अर्घ्य-दानम्

अपः प्रदाय, अर्घ्य पात्रस्थित पवित्र मादाय हस्तस्थाने पत्रपुटे पवित्रं निधांय, यादिव्याः, आपः, पयसा, सम्बभूवुः, याः, अंन्तरिक्षे उत पार्थिवीर्याः। हिरण्य वर्णाः, यज्ञियाः, तान आपः, शस्योनाः भवन्तु । गोत्र शर्मन् पितः प्रेत ( गोत्रे नाम्नि, मातः प्रेते) इदन्ते अर्घ्यम् । इति अर्घ्य जलात् किश्चित् औदुम्बरदर्ज्या, उद्धरण्यावाऽऽदाय दद्यात् । पुनश्शुद्धोदकं दद्यात्। पवित्रं पात्रे निदध्यात् ।।

१० अर्चनाद्युपचारः

, अर्चत, प्रार्चत, प्रियमेधासः, अर्चत, अर्चन्तु पुत्रकाः, उतपुनर्नु धिष्ण्वर्चत, इदन्ते अर्चनं । इति तिलैरभ्यर्च्य । गन्धद्वारां, दुराधर्षां, नि॒त्यपृ॒ष्ट, क॒री॒षिणी॑म्। ईश्वरीं, सवँभूतानां त्वामि॒ह, उपॅह्नये, श्रियम्। अलङ्करणार्थे अमीते गन्धाः । ओषधयः, प्रतिमोदध्वं, एनं, पुष्पॉवती:, सु॒पि॒प्प॒ला:। अ॒यं वॅः, गर्भ, ऋ॒त्वियँः प्र॒त्नं, स॒धस्थं, आसॅदत्। इमानि पुष्पाणि । (धूप दीपौ न स्तः) युवॉ सुवासः, परिबीतः, आगा॑त्। सउश्रेयॉन्, भवति, जायँमानः । तन्धीरॉसः, क॒वयॅः, उन्नॅयन्ति, स्वाधियॅः, मनॅसा, देवयन्तः । आच्छादनार्थं पवित्रार्थं अयं दर्भः । शेषोपचारार्थे इमेतिला: । सकलाराधनैः स्वर्चितम् ॥ "

10

“அர்ச்சத ப்ரார்ச்சத” என்கிற மந்திரத்தினால் அர்ச்சனம். “கந்தத்வாராம்” என்கிற மந்திரத்தினால் சந்தனம். “ஓஷதய:” (அல்லது “ஆயநேதே” என்கிற மந்திரத்தினால்) மந்திரத்தினால் புஷ்பம், துளசீ (தூப தீபங்கள் கிடையாது). “யுவாஸுவாஸா:” என்கிற மந்திரத்தினால் வஸ்திரம், உத்தரீயம், உதகும்பங்கள், ஆபரணம், போஜன பவித்ரத்திற்கான தர்ப்பம், அதனடியாக

90

एकादशाहे कर्तव्यं

११ पुनरर्घ्य-दानम्

    • अपः प्रदाय पवित्र मादाय எரினா: அபி: + எ भवन्तु पितः प्रेत इयन्ते दक्षिणा तृप्तिः ॥ पुनश्शुद्धोदकं । पवित्रं पात्रे निदध्यात् ||

१२ प्रधानहोमः

पत्रपुटेकञ्चिच्चरुमादाय, श्रपयित्वाऽभिघार्य, दक्षिणत उद्वासयेत् । पुनरभिघारयेत् ॥ अग्निमप्रदक्षिणं परिषिच्य, दर्ज्या मुपस्तीर्य, मेक्षणेन, चरोस्सकृदवदाय सकृदभिघार्य, दक्षिण हस्ते कृत्वा गोत्रस्य + श्राद्धे, गोत्राय शर्मणे पित्रे प्रेताय यमाय च स्वाहा इति दक्षिणतः जुहुयात् गोत्राय शर्मणे पित्रे प्रेताय यमाय च इदन्नमम (गोत्रायैनाम्यै मात्रे प्रेतायै यमाय च स्वाहा। गोत्रायै नाम्यै मात्रे प्रेतायै यमाय च इदन्न मम ।) एवमेव आज्याहुतिः तथैवोद्देश्य त्यागश्च ॥ मेक्षण मन्नौ प्रहरेत् । समन्तमप्रदक्षिणं परिषिञ्चेत् ॥

க மிகுதி உபசாரத்திற்காக எள் இவைகளை ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். உபவீதம் ஒரு ஆசமனம்.

11 புநரர்க்யம்

ப்ராசீநாவிதீ முன்பு போல “அப: ப்ரதாய" செய்து அர்க்ய பவித்ரத்தை கை ஸ்தானத்தில் வைத்து, “யாதிவ்யா:’ என்ற மந்திரத்தைச் சொல்லி, “இயம் தே தக்ஷிணாத்ருப்தி:” என்பதாக அர்க்யம் ஸமர்ப்பித்து மேலே சுத்தோதகம் ஸமர்ப்பித்து பவித்ரத்தை அர்க்ய பாத்திரத்தில் வைத்து, அத்தி இலையினால் மூடி தர்ப்பங்களால் மூட வேண்டும். "

12 ப்ரதான ஹோமம்

இதற்கான சருவிலிருந்து தொன்னையில் ஹோமத்திற்கான சருவை எடுத்து வந்து, அக்நிக்கு மேலே காட்டி, நெய் சேர்த்து, தென்னண்டையில். ‘பாத்ர ஸாதனத்தில் வைத்து, மேலேயும் ஒரு தடவை நெய் சேர்க்க வேண்டும். அக்நியை அப்ரதக்ஷிணமாக பரிஷேசனம் செய்ய செய்ய வேண்டும். பெரிய தர்வியில் சிறிய தர்வியினால் ஒரு தடவை நெய்யைத் தடவி ஹோமத்திற்கான சருவிலிருந்து ஒரே ஒரு தடவை பிரஸாதத்தை மேக்ஷணத்தினால் எடுத்து வைத்து மேலேயும் ஒரு தடவை நெய்யினால் அபிகாரணம் செய்து, “கோத்ரஸ்ய + ச்ராத்தே கோத்ராய சர்மணே பித்ரே ப்ரேதாய யமாய ச ஸ்வாஹா”. இதுவே உத்தேச்ய த்யாகமும்,

91

१३ पात्रासानादि

गोत्रस्य शर्मणः पितुः प्रेतस्य भोजन स्थाने इद मासनं । इदं पात्रासनं ॥ पात्र सादनाद्दक्षिणतः कार्यं ॥ दक्षिणाग्रं कदलीपत्रं निधाय, पिण्ड दानार्थं किञ्चिदन्नं शेषीकृत्य, अवशिष्टं सर्वं कदलीपत्रे निधाय हुतशिष्टमन्नं भोजनार्थं स्थापिते पत्रे तथा पिण्डदानार्थं पृथक्कृतेऽन्ने च संसृजेत् ।। अन्ने आज्यञ्च देयम् ।।

१४ दत्तम् (समर्पणं)

परिविष्ट मन्नं ओं भूर्भुवस्सुवॅः इति प्रोक्ष्य तत्सॅवि॒तुः, वरे॑ण्यं, भर्गंः, देवस्यॅ, धीमहि, धियोयोनँः प्रचोदया॑त् ॥ इत्यभिमन्त्रच देवॅसवितः, प्रसुँव इति अप्रदक्षिणं परिषिच्य शुद्धोदकं प्रदाय, भोजन पत्रस्याग्रभागं हस्तद्वयेन (सव्य: अधस्तात्, दक्षिणः उपरिष्टाच्च यथा भवति तथा कृत्वा) संस्पृदय, पृथि॒िवीते॒ पात्रं द्यौरॅपि॒धानं॑, ब्रह्म॒णस्त्वा, ? मुर्खेजु॒होम, ब्र॒ह्म॒णाना॑न्त्वा, प्रा॒ाणा॒ापा॒ानयो॑ः, जुहोमि॒, अक्षॆितमसि, मास्यॆ क्षेष्ठाः, (मास्या॑ः क्षेष्ठाः) अमुā, अमुष्मिन्, लोके। इत्युपस्पर्शयित्वा, इ॒दं विष्णुः, विचॅक्रमे, त्रेधा, निदधे, पदम् । समूँढं, अ॒स्य॒ पासुरे। द्विजाङ्गुष्ठमन्ने निवेश्य इति (अत्र

இதே மந்திரத்தினால் ஆஜ்யாஹுதி செய்ய வேண்டும். அதுவே உத்தேச்ய த்யாகமும், மேக்ஷணத்தை அக்நியில் சேர்த்து அப்ரதக்ஷிண பரிஷேசனம் செய்ய வேண்டும்.

13 Gungomb

“மம பிது: ப்ரேதஸ்ய போஜன ஸ்தாநே இதமாஸநம்’ என்று அக்நியிலும், “இதம் பாத்ராஸநம்” என்று அக்நிக்குத் தென் புறத்தில் இலை சேர்க்கும் இடத்திலும் சேர்க்க வேண்டும்.

இலையைச் சேர்த்து பிண்ட தானத்திற்கு மட்டும் வேண்டிய ஹவிஸ்ஸை அதே பாத்ரத்தில் வைத்து விட்டு, மிகுதியை இந்த இலையில் சேர்க்க வேண்டும். ஹோம சேஷ ஹவிஸ்ஸின் ஒரு பாகத்தை இந்த இலையிலும் மற்றொரு பாகத்தை பிண்டத்திற்காக

92

93

द्विजाङ्गुष्ठस्य अभावेपि तद्भावनं कर्तव्यं) इदमनं रक्ष। गोत्रस्य + श्राद्धे गोत्राय शर्मणे, पित्रेप्रेताय इदमनं नमः - नमम | गोत्रायै, नाम्यै, मात्रे, प्रेतायै नमः नमम इति तुलसी मिश्रिततिलोदकं निनयेत् । -

दक्षिणाग्रे दर्भे एको विष्णु: + अव्ययः, अनेन ममपितुः प्रेतस्य आद्य मासिक मह्रैकोद्दिष्ठ श्राद्धेन मम पितृप्रेतरूपी भगवान् सदेवः श्रीजनार्दनः प्रीयताम् इति तुलसी मिश्रित तिलोदकं निनयेत् श्रीविष्णु पादे दत्तं इति ब्रूयात् । उपवीती उत्थाय उत्तराभिमुखः गय गय गय गयाश्राद्धं, गयाश्राद्धं, गया श्राद्धं । प्राचीनावीती दक्षिणाभिमुखः अक्षय्य वटः, अक्षय्य वटः, अक्षय्य वटः ॥ इति वदेत् ॥

१५ भोजनं

परिषिञ्चामि । यथा सौकर्यं परिषेचनं । ओं भूर्भुवस्सुवः । स॒त्यन्त्व॒र्तेन॒अ॒मृतोप॒स्तरॅणमसि । इति परिषेचनं कारयित्वा आपोशनञ्चदद्यात् । प्रणाय स्वाहा॑ प्राणाय इदन्नमम । अ॒पा॒नाय॒ स्वाहा॑ । अपानाय इदं न मम व्या॒नाय॒ स्वाहा॑ स्वाहा॑ व्यानाय इदन्नमम । उदानाय उदानाय इदं न मम । समानाय स्वाहा॑ । समानाय इदं न ஒதுக்கப்பட்டுள்ள அந்நத்துடனும் சேர்க்க வேண்டும். இலையில் சேர்த்த அந்நத்தை ஆஜ்யத்தினால் அபிகாரணம் செய்து தத்தம் செய்ய வேண்டும். - - -

வ்யாஹ்ருதிகளால் அந்நத்தை ப்ரோக்ஷித்து காயத்ரியினால் அபிமந்த்ரணம் செய்து “தேவஸவித: ப்ரஸுவ” என்பதனால் அப்ரதக்ஷிண பரிஷேசனம் செய்து கையில் ஜலம் சேர்ப்பதாக பாவனை செய்து “ப்ருதிவீதே பாத்ரம் மாஸ்ய க்ஷேஷ்டா: + லோகே” என்பதாக ஸ்பர்சனம் செய்விப்பதாகவும், “இதம் விஷ்ணு: + பாம்ஸுரே” என்று கட்டை விரலை அந்நத்தில் சொருகச் செய்வதாகவும் பாவனை செய்து, “இதம் அந்நம் ரக்ஷ — கோத்ரஸ்ய ச்ராத்தே கோத்ராய சர்மணே பித்ரே ப்ரேதாய இதம் அந்நம் நம: நமம” என்பதாக துளசி கலந்த எள் ஜலத்தை நுனி இலையின்

मम- ब्रह्मणि मे, आत्माऽमृतत्वायें यथासुखं जुषध्वम् । प्रथमं, दत्तमन्नं, चतुर्धा विभज्य, पूर्वभागे द्वौ, पश्चिमभागे द्वाविति । तत्रापि आग्नेय कोणस्थमन्नं अष्टधा विभज्य पूर्वपश्चिम भागयोः चत्वार : - चत्वारः इति कृत्वा तत्रापि पूर्वभागस्य दक्षिणतः स्थितं पिण्डमादाय यमायँ, सोमं, सुनुत, यमायँ, जुहुत, ह॒विः । यम, यज्ञोगॅच्छति, अग्नितः, अरॅत:, स्वाहा॑। इत्य॒ग्नौ जुहुयात् य॒मायेदन्नमम इत्युद्देश्यत्यागः । एवमेवा प्रदक्षिण क्रमेण शेषान् सप्तहुत्वा मध्येपानीयं समर्पयेत् ॥ अनन्तरं पूर्वभागे उत्तरतः स्थिताद्भागात् अष्टौ होमाः । अनन्तरं पश्चिमतः उत्तरतस्थितात् अष्टोमा। अन्ततः पश्चिमतः, दक्षिणतः स्थितात् अष्टौ होमाः। आहत्य द्वात्रिंशद्धोमा: । पानीयं समर्पयामि । पितः प्रेतसम्पन्नं । पितः प्रेत, तृप्तोऽसि। पितः प्रेत, अ॒मृता पि॒धानमॅसि । इति जल मुद्धरण्यादद्यात्।। हस्तप्रक्षालनं समर्पयामि, आचमनं समर्पयामि ॥

१६ पुनरर्घ्यं

अपः प्रदाय । अर्घ्यपवित्रमादाय हस्ते निधाय । यादिव्याः + स्योना: भवन्तु। गोत्रशर्मन् पितः प्रेत, इयन्ते भुक्तितृप्तिः । पुनश्शुद्धोदकं ஸமீபம் பூமியில் விட வேண்டும். ஒரு தர்ப்பத்தை தெற்கு நுனியாகச் சேர்த்து அதில் ‘ஏகோவிஷ்ணு: + அவ்யய: அநேந மம பிது: ப்ரேதஸ்ய ஆத்ய மாஸிக மஹைகோத்திஷ்ட ச்ராத்தேந மம பித்ரு ப்ரேத ரூபீ பகவாந் ஸதேவ: ச்ரீஜநார்தந: ப்ரீயதாம் விஷ்ணுபாதே தத்தம்” என்று துளசி கலந்த எள் ஜலத்தை பித்ரு தீர்த்தமாக விட வேண்டும். உபவீதம் வடக்கு திரும்பி கய – கய கய கயாச்ராத்தம் கயாச்ராத்தம் கயாச்ராத்தம் ப்ராசீநாவீதம். தெற்கு முகமாக “அக்ஷய்யவட:” என்று மூன்று தடவை சொல்ல வேண்டும்.

15 Gungonis

“யதாஸௌகர்யம் பரிஷேசனம்” என்று பரிஷேசனம் செய்து வைத்து, “அம்ருதோபஸ்தரணமஸி” என்று ஆபோசனம் செய்து

94

एकादशाहे कर्तव्यं

पवित्रं अर्घ्यपात्रे निदध्यात् ॥ पितः प्रेत यत्किञ्चिदक्षिणासहितं ताम्बूलं समर्पयामि। उपवीती आर्द्राक्षितान् दत्वा साष्टाङ्गं प्रणमेत् । प्राचीनावीती। तिलानादाय, गोत्र शर्मन् पितः प्रेत उत्तिष्ठ इति आवाहितात् दर्भात्, उत्थापनं, तथाऽग्नेश्वोत्थापनं कुर्यात् ॥ उपवीती शुष्क गोमय शकलान् ब्रीहीं श्वादाय अस्म कुल मभिवर्धतामिति पाद्यस्थाने प्रक्षिपेत् । प्राणानायम्य प्राचीनावीती प्रीत्यर्थं, गोत्रस्य + श्राद्धे पितृप्रेत तृप्त्यर्थं पिण्डप्रदानं करिष्ये । दक्षिणा दर्भे मार्जयतां मम पिता प्रेतः इति तिलोदकं निनीय। पिण्डार्थं पृथक्कृतं अन्नं हुतशिष्टान्नञ्च एकीकृत्य अश्वखुरप्रमाणमेकं पिण्डंकृत्वा, गोत्रस्य + श्राद्धे - गोत्राय शर्मणे पित्रे प्रेताय एतं पिण्डं ददामि। उत्थाय, गोत्र शर्मन् पितः प्रेत एतं पिण्डमुपतिष्ठ॥ उपविश्य अर्घ्यजलेन चरुस्थालीं पूरयन् मार्जयतां ममपिताप्रेतः, इति पिण्डमप्रदक्षिणं परिषिच्य दक्षिणतः अघो बिलं कुर्यात्। उपवीती पात्रमुत्तानं कृत्वा प्रोक्ष्यान्यत्रनिदध्यात् ।। उपवीती आचम्य सात्विक त्यागं कुर्यात् ॥ मन्त्र स्नानं कृत्वा माध्याह्निकं कुर्यात् ।। …

வைத்து, “ப்ராணாய ஸ்வாஹா ப்ராணாய இதம் ந மம" என்பதாக பஞ்ச ப்ராணாஹுதிகளையும் செய்து வைத்து, “ப்ரம்மணி மே ஆத்மாம்ருதத்வாய!’, “யதாஸுகம் ஜுஷத்வம்” என்று ப்ரார்த்திக்கவும். -

இலையில் உள்ள அந்நத்தை நான்கு பாகமாக பிரித்து கிழக்கில் இரண்டு பாகமும், மேற்கில் இரண்டாகவும் வைத்து, அதில் தென்கிழக்கில் உள்ள பாகத்தை எட்டு பாகமாக (பிண்ட அளவு) பண்ணி கிழக்கில் நான்கு, மேற்கில் நான்காக அமையும்படி செய்து ஹோமம் செய்யும்போது ஆக்நேய மூலையில் உள்ளதை முதலில் எடுத்து, அப்ரதக்ஷிணமாக எடுதது எடுதது வந்து நிர்ருதி மூலையில் உள்ளதை கடைசியாக எடுக்க வேண்டும். இவ்விதம் அடுத்ததாக ஈசான்ய மூலையில் உள்ளதை எட்டுப் பங்காகச் செய்து முன்பு போலச் செய்ய வேண்டும். அடுத்தது வாயவ்ய பாகத்தில் உள்ளது.

95

கடைசியாக நிர்ருதியில் உள்ளது. ஆக மொத்தம் முப்பத்திரண்டு ஆஹுதிகள். மந்த்ரமாவது “யமாய் ஸோமம் + आशंकंकड़: ஸ்வாஹா யமாய இதம் ந மம” என்பதாகும். இப்படியாக முதல் எட்டு ஆஹுதி ஆனதும், “மத்யே பாநீயம் ஸமர்ப்பயாமி” என்று பாநீயம் ஸமர்ப்பித்து அடுத்த பாகத்தை எட்டு ஆகப் பிரித்து ஹோமம் செய்து பாநீயம் ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். இப்படியாக முப்பத்திரண்டு ஆஹுதிகள் ஆனதும் “பித: ப்ரேத ஸம்பந்நம் பித: ப்ரேத த்ருப்தோஸி பித: பரேத அம்ருதா பிதா- நமஸி" என்று ஆபோசனம் ஸமர்ப்பித்து, “ஹஸ்த ப்ரக்ஷாளநம் ஸமர்ப்பயாமி, ஆசமனம் ஸமர்ப்பயாமி" எனக் கூறவும். "

16

“அப: ப்ரதாய” அர்க்ய பவித்ரத்தை எடுத்து கை ஸ்தானத்தில் வைத்து, “யாதிவ்யா ஆப: + பவந்து, பித: ப்ரேத இயந்தே புக்தி த்ருப்தி: புநச்சுத்தோதகம்" பவித்ரத்தை அர்க்ய பாத்ரத்தில் வைக்க வேண்டும்.

96

एकादशाहे कर्तव्यं