०५ चौलम्

சௌளம்

ஸங்கல்ப்பம். இமம் LDLD குமாரம் செளள கர்மணா ஸம்ஸ்கரிஷ்யாமி - புண்யாஹம் - சர்க்கராஜ்ய பய: இவைகளை பருகச் செய்ய வேண்டும். வேண்டும். பாத்ர ஸாதனத்தில் தைவிக பாத்ரங்களுக்குப் பிறகு உஷ்ண ஜலம், சீத ஜலம், தர்ப்பங்கள் 12, யவங்கள், பே-அத்திக் கொத்து, தர்ப்பப் பிடிகள், வண்டி [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

மாட்டுச் சாணம், பன்றி முள், கத்தி இவைகளைக்குப்பலாக ஸாதனம் செய்து ப்ரோக்ஷண காலத்திலும் ஒரே தடவை ப்ரோக்ஷணம் செய்ய வேண்டும். அக்நி ப்ரதிஷ்டாதி ஆஜ்ய பாகாந்தம் செய்து குமாரனால் அந்வாரம்பணம் செய்யப்பட்டு தாதா ததாதுந: என்கிற எட்டு ஆஹுதிகளை பும்ஸுவனத்தில் செய்தது போல் ஹோமம் செய்ய வேண்டும். அந்வாரம்பணத்தை விடுத்து, ஜயாதி ஆரம்பித்து உத்தர தந்த்ர சேஷத்தை உபஸ்தானாந்தம் செய்ய வேண்டும். இங்கும் சம்யைதான் (பரிதி இல்லை). அக்னிக்கு மேலண்டை குமாரனை கிழக்கு முகமாக உட்கார வைத்து, பன்றி முள், மூன்று தர்ப்பக் கொத்து, [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

இவைகளால் தலை மயிர்ள்களை அமந்த்ரகமாகக் கோதி விட வேண்டும். உஷ்ண ஜலத்தை சீத ஜலத்தில் “உஷ்ணேந + வபது" என்கிற மந்திரத்தினால் விட வேண்டும். “ஆப உந்தந்து + த்ருசே” என்கிற மந்திரத்தினால் கலந்த ஜலத்தை எடுத்து குமாரனின் தலை பாகத்தை ஈசான்ய திக்கு ஆரம்பித்து ப்ரதக்ஷிணமாகத் தடவ வேண்டும். அடுத்ததாக திக்வபநம் முதலில் கிழக்கு, அடுத்தது தெற்கு, மேற்கு, வடக்கு என்பதாக க்ரமம். ஒவ்வொரு திக்கிலும் மும்மூன்று தர்ப்பங்களை தலை மயிருடன் சேர்த்து அந்தந்த மந்திரத்தின் முடிவில் கொய்ய வேண்டும். தென் புறத்தில் [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

अत्रापि काचिद् विवक्षा वर्तते ।
सर्वत्र स्त्रियाः वेद-मन्त्राणाम् उच्चारणे अनधिकारत्वं,
तथा ऽपि +अत्र दक्षिणतो माता ब्रह्मचारी वा
इति प्रथमतः मातृ-ग्रहणम्,
अनन्तरम् एव विकल्पत्वेन ब्रह्मचारि-ग्रहणम्
इति सूत्रशैल्या
इष्ट्य्-आदौ यथा यजमान-पत्न्याः योक्त्र-सन्नहने “आशसाने"ति मन्त्रोच्चाऽणेऽधिकारः
तथाऽत्रापि विशेष-विधिना
मातुः “यत्क्षुरेणे"ति मन्त्रोच्चारणे ऽधिकारः सिद्ध्यति ।

தாயோ அல்லது பிரம்மசாரியோ நின்று கொண்டு கையில் வண்டி மாட்டுச் சாணியில் யவத்தைச் சேர்த்து வைத்திருக்க வேண்டும். அதில் குமாரனின் தலையிலிருந்து கொய்யப்பட்ட மயிர்கள், தர்ப்பங்கள் இவைகளைச் சேர்க்க வேண்டும். முதல் மந்த்ரம் “யே நாவபத்’, “யதாஸதயம் சர்மா” என்றதும் வபநம் செய்ய வேண்டும். செய்து சாணி யவம் இவைகளில் போட்டதும் மாதாவோ, ப்ரம்மசாரியோ, ‘‘யத்க்ஷரேண’ என்கிற மந்திரத்தைச் சொல்ல வேண்டும். பூஷா”, மேற்கிற்கு “யேந பூய:’, தெற்கு திக்கிற்கு “யேந வடக்கிற்கு யேந பூஷா + [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

தேந தேவபாமி சர்மந், ஆயுஷா + அஸா:”. இப்படியாக நான்கு திக்வபநம் ஆனதும் அப உப ஸ்பர்சனம் செய்ய வேண்டும். “உப்த்வாய கேசாந் + அபஸ்ஸுவ:” என்கிற மந்திரத்தினால் அத்தி மரத்தின் அடியிலோ, தர்ப்பப் புதரிலோ வபநம் செய்யப்பட்ட தர்ப்பாக்ரங்கள், மயிர்கள் இவைகளை வைக்க வேண்டும். யதா க்ரமமாக நாவிதனைக் கொண்டு சுத்த வபநம் செய்து நதி தடாகாதிகளில் அவகாஹஸ்னானம் செய்வித்து உடம்பைத் துடைத்து, உலர்ந்த வஸ்திரத்தைத் தரிக்கச் செய்து புண்ட்ரதாரணம், கந்த மால்யங்களை அணிவித்து வாத்ய கோஷத்துடன் (அம்மான் தோள் ஏற்றி) கிருஹத்திற்கு அழைத்து வர வேண்டும்.திக்வபநம் செய்வித்த தகப்பனாரும், ஸ்னானம் செய்வது உசிதம்.

ஒரே தினத்தில் இரண்டு கர்மாக்களுக்கு அங்கமாக வபநம் ஸம்பவித்தால் முக்யவபநத்தை எதில் வைத்துக் கொள்வது கண்ட என்பதற்கு தோழப்பர் தன்னுடைய க்ருஹ்யரத்ன பூஷணத்தில் க்ஷரகர்மாவானது சௌளத்திற்கு சௌளத்திற்கு முக்யமான படியால் முக்யமான க்ஷௌரத்தை சௌள கர்மாவில் வைத்துக் கொண்டு உபநயன அங்கமான வபநம் வரும்போது மந்த்ரபடனத்தையாவது செய்ய வேண்டும் என்று கூறுகிறார். [[TODO::परिष्कार्यम्??]]