०४ सीमन्तोन्नयनम्

(सू - सीमन्तोन्नयनं प्रथमे गर्भे चतुर्थे मासि । ब्राह्मणान्भोजयित्वाऽऽशिषो वाचयित्वा, अग्नेरुपसमाधानाद्याज्यभागान्तेऽन्वारब्धायाम् उत्तरा आहुतीर्हुत्वा जयादि प्रतिपद्यते, परिषेचनान्तं कृत्वा) सीमन्तकाल एव पुंसुवनस्यापि कर्तव्यत्वे पुंसुवनात्पूर्वमेव अस्याः, करिष्यमाणपुंसुवनसीमन्तोन्नयनकर्माङ्गम् उदकशान्तिजपकर्म करिष्यामि । तद्वत् प्रतिसरबन्धकर्म च । तत्तत्काले कृतेऽपि प्रथमम् उदकशान्तिः । अनन्तरं रक्षाबन्धनम् । औपासनञ्च हुत्वा

नम॒स् सद॑से …स॒भाम् मे॑ गोपाय ...{Loading}...
नमस् सदसे ...{Loading}...
मूलम् (संयुक्तम्)

नम॒स्सद॑से॒ नम॒स्सद॑स॒स्पत॑ये॒ नम॒स्सखी॑नाम्पुरो॒गाणा॒ञ्चख्षु॑षे॒ नमो॑ दि॒वे नमᳶ॑ पृथि॒व्यै

विश्वास-प्रस्तुतिः

नम॒स् सद॑से॥
नम॒स् सद॑स॒स्-पत॑ये॥
नम॒स् सखी॑नाम् पुरो॒गाणा॒ञ् चख्षु॑षे॥
नमो॑ दि॒वे॥
नमᳶ॑ पृथि॒व्यै॥

मूलम्

नम॒स्सद॑से
नम॒स्सद॑स॒स्पत॑ये
नम॒स्सखी॑नाम्पुरो॒गाणा॒ञ्चख्षु॑षे
नमो॑ दि॒वे
नमᳶ॑ पृथि॒व्यै

भट्टभास्कर-टीका

‘ऐन्द्रं हि देवतया सदः’ इति इन्द्रः सदसस्पतिः पालयिता तस्मै नमः । ‘षष्ठयाः पतिपुत्र’ इति सत्वम् । सखीनां समानख्यानानामृत्विजां पुरोगाणामग्रतो गन्तृणां प्रधानानां सर्वेषामपि चक्षुषे चक्षुसथानीयाय दर्शनहेतवे सवित्रे च नमः । गतमन्यत् ॥

267 सप्रथ सभाम् ...{Loading}...

सप्र॑थ स॒भाम् मे॑ गोपाय ।
ये च॒ सभ्या᳚स् सभा॒सदः॑ ।
तानि॑न्द्रि॒याव॑तᳵ कुरु ।
सर्व॒म् आयु॒र् उपा॑सताम् ।

(सर्वे॑भ्यः श्रीवैष्ण॒वेभ्यो॒ नमः॑॥)

अशेषे हे परिषत् ...{Loading}...

स्वामिनः!
अशेषे हे परिषत्
भवत्-पादमूले मया समर्पिताम् इमां सौवर्णीं यत्-किञ्चिद्-दक्षिणां
यथोक्तदक्षिणामिव स्वीकृत्य

… नक्षत्रे … राशौ जातां गोत्रां नाम्नीम् इमां मम धर्मपत्नीं सीमन्तोन्नयनकर्मणा संस्कर्तुं सङ्कल्प्य, इमां मम धर्मपत्नीं सीमन्तोन्नयनकर्मणा संस्करिष्यामि ।

अग्नेरुपसमाधानाद्याज्यभागान्ते पात्रप्रयोगे

यवान्विरूढान् शललीं सपुञ्जां ग्लफ्सं यवानामपि बन्धनञ्च ।
एतानि सीमन्तविधौ प्रयुञ्ज्यात् पात्राणि साकं खलु मानुषाणि ॥

अन्वारब्धायां पुंसुवनवत् धाता ददातु इत्यष्टप्रधानाहुतीर्हुत्वा अनन्वारब्धायां जयादि प्रतिपद्यते । अस्मिन्कर्मणि परिधीनां शम्यात्वम् । अतः परिध्यञ्जनादि निवर्त्यते । शम्यानामपोहनमेव । सँस्रावहोमश्च न भवति । ग्रहप्रीतिञ्च कुर्यात् ।

ஸீமந்தம்

அனுஜ்ஞை ஸங்கல்ப்பம் இமாம் மம தர்மபத்நீம் ஸீமந்தோந்நயன கர்மணா ஸம்ஸ்கரிஷ்யாமி என்பதாக. பாத்ர ப்ரயோக காலத்தில், முளைத்த பயிர்கள், பன்றி முள், பே-அத்திக் கொத்து, தர்ப்பக் கொத்து இவைகளை ஒன்றாக ஸாதனம் செய்ய வேண்டும். பாத்ரங்களை க்ரமப்படி தைவிக இரட்டை-இரட்டையாக ஸாதனம் செய்திருக்க வேண்டும். அக்னி ப்ரதிஷ்டாதி ஆஜ்ய பாகாந்தம் ஆனதும் பத்னியின் [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

[[53]]

सू अपरेणाग्निं प्राचीमुपवेश्य त्रेण्या शलल्या त्रिभिर्दर्भपुञ्जीलैश्शलालु ग्लफ्सेनेति, ऊर्ध्वं सीमन्तमुन्नयति व्याहृतीभिरुत्तराभ्याञ्च । अपरेणाग्निं पत्नीं प्राचीमुपवेश्य तस्याः पुरतः स्वयं प्रत्यङ्मुखः स्थित्वा त्रेणी शलली दर्भपुञ्जत्रयशलालुग्लफ्सानिति सह गृहीत्वा

तैर्वध्वाः शिरोमध्ये रेखां प्रागारभ्य, भूर्भुवस्सुवॅः । रा॒काम॒हं, सु॒हवां॑, सुष्टुती, हुवे, श्ट॒णोतुँ नः, सु॒भगा॑, बोधँतु, त्मना॑ । सीव्यँतु, अपॅः, सूच्या, अच्छिँद्यमानया, ददाँतु, वीरं, शतदॉयम्, उ॒क्थ्य॑म् । यास्तेँ राके, सुम॒तयॅः, सुपेशॅसः, याभिःँ, ददॉसि, दा॒शुषे॑, वसूँनि । ताभिँर्नः, अ॒द्य, सुमनाः॑, उपागॅहि, सहस्रपोषं, सुभगे, ररॉणा । सीमन्तोन्नयनमुहूर्तस्सुमुहूर्तोऽस्त्विति भवन्तः अनुगृहन्तु । [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

इति सभ्यान्प्रार्थयेत् ।

(सू) गायतमिति वीणागाथिनौ संशास्ति उत्तरयोः, पूर्वा साल्वानां ब्राह्मणानामितरा । नदीनिर्देशश्च यस्यां वसन्ति । “गायतम्” इति ब्राह्मणौ प्रार्थयेत्,

तौ च, सोमॅ एव नो राजेत्याँहुर्ब्राह्मणीः प्र॒जाः । विवृँत्तचक्रा आसीना स्तीरेँण (कावेरि॒) (कृतमाले॒) (पयस्विनि॒) (गङ्गे) (यमुने) (गोदावरि॒) (यस्या नद्याः तीरे वसन्ति, तां सम्बुद्ध्या निर्दिश्य) तवॅ ॥ [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

அந்வாரம்பணத்துடன் பும்ஸுவனத்தில் செய்த எட்டு ஆஹுதிகளைச் செய்ய வேண்டும். அந்வாரம்பணம் இல்லாமல் ஜயாதி ஆரம்பித்து உத்தர தந்த்ரத்தைச் செய்ய வேண்டும். இங்கு சம்யை. ஆனதால் அபோஹநம்தான். ஸம்ஸ்ராவஹோமம் கிடையாது. உபஸ்தானம் ஆனதும் அக்னிக்கு மேலண்டையில் கிழக்கு முகமாக உட்கார வைத்து பன்றி முள், பே-அத்திக் கொத்து, தர்ப்பக் கொத்து இவைகளை ஒன்றாகச் சேர்த்து எடுத்துக் கொண்டு, இவன் மேற்கு முகமாக நின்று கொண்டு வ்யாஹ்ருதிகள் மற்றும் ராகாமஹம் - யாஸ்தே ராகே என்கிற இரண்டு மந்த்ரங்களாலும் “வகிடு” வளர்க்க வேண்டும். [[TODO::परिष्कार्यम्??]]

[[54]]

(सू) यवान्विरूढानाबध्य वाचंयच्छत्यानक्षत्रेभ्यः । उदितेषु नक्षत्रेषु प्राचीमुदीचीं वादिशमुपनिष्क्रम्य वसमन्वारभ्य व्याहृतीश्च जपित्वा वाचं विसृजेत्) विरूढान् यवान् सूत्रग्रथितान् वध्वाः शिरसि वध्वा कञ्चित्कालं मौनीभूत्वा प्राचीमुदीचीं वा दिशमुपनिष्क्रम्य भूर्भुवस्सुवरिति व्याहृतीश्च जपित्वा मौनं विसृजेत् । आशीर्वादः ॥

இருவரும் யதாஸ்தானத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டு “காயதம்” என்று வீணை வாசிக்கும் இரு ப்ராம்மணர்களைப் பிரார்த்திக்க வேண்டும். அவர்களும் வீணையில் “ஸோம ஏவந:’ என்கிற மந்திரத்தைக் கானம் செய்ய வேண்டும். அந்த மந்திரத்தின் கடைசியில் வரும் “அஸௌ” என்கிற இடத்தில் அந்தப் பெண் எந்த இடத்தில் வஸிக்கிறாளோ அதன் ஸமீபம் உள்ள ப்ரஸித்த நதியின் பெயரைச் சொல்ல வேண்டும். உதாரணமாக, “காவேரி” தவ, க்ஷுர நதி (பாலாறு), க்ருதமாலே (வைகை), தாம்ரபர்ணி, ‘தக்ஷிண பிநாகிG’" இப்படியாக. அவள் தலையில் முளைத்த நெல் பயிர்களை புஷ்பம் வைக்கிற இடத்தில் வடக்கு நுனியாகச் சொருக வேண்டும். சிறிது காலம் மௌனிகளாக இருந்து கிழக்காகவோ, வடக்காகவோ சென்று வத்ஸத்தை (கன்றை)த் தொட்டு விட்டு வ்யாஹ்ருதிகளை ஜபித்து மௌனத்தை விட வேண்டும். ஆசீர்வாதம். [[TODO::परिष्कार्यम्??]]